குணேஷ்

குறிப்பு: சத்குரு ஸ்ரீ அனிருத்த பாப்புவின் மராத்தி தினசரி தலைவுரை (30-08-2006)

விநாயகர் பிறந்த கதை பெரும்பாலானவர்களுக்கு தெரிந்ததுதான். ஒரு சமயம் பரமசிவன் தவத்தில் அமர்ந்திருந்தார். அவர் எப்போது வீடு திரும்புவார் என்றே பார்வதிக்கு தெரியவில்லை. அதே நேரத்தில் பார்வதிக்கு அப்யங்க ஸ்நானம் (தயிர், எண்ணெய் வைத்து ஸ்நானம்) செய்ய வேண்டியது இருந்தது. ஆனால், சண்டேஸ்வரரை போன்ற சிவனுடைய கணங்களை அவரால் காப்பாளராக வைக்க முடியவில்லை. அதனால், தன் வலது மணிக்கட்டில் வைத்திருந்த ஒரு வாசனைக்கூடிய லேப்பத்தை எடுத்துப் பசைபோலச் செய்தாள். அதிலிருந்து ஒரு அழகான சிறுவனை உருவாக்கி, தன் உயிர் மூச்சை ஊதினாள். அவன்தான் பார்வதி மகனான, கௌரிபுத்ரன், விநாயகர்!

பார்வதி அப்போது அந்தச் சிறுவனைப் பார்த்து, “நான் உள்ளே ஸ்நானம் செய்ய போகிறேன். நீ இந்த வாயிலில் காப்பாளியாக நின்று, யாரையும் உள்ளே விடக்கூடாது,” என்றாள். அந்தப் பையன் தாயை தவிர வேறு யாரையும் பார்த்ததில்லை. அவன் தாயின் கொடுத்த பாஷும், அங்குசமும் ஏந்தி கதவின் முன்னால் நின்றான். அப்போதுதான் பரமசிவன் தியானம் முடித்து வீட்டுக்கு வந்தார். அந்த எட்டு வயது சிறுவன் அவரை உள்ளே விடாமல் தடுத்தான். சிவபெருமானுக்கு கோபம் வந்தது. ஆனால் அந்த சிறுவன் ஒரு கொஞ்சம்கூட பயப்படாமல், நேராக யுத்தத்திற்கு சவால் வைத்தான்!

சத்குரு ஸ்ரீ அனிருத்தா பாபுவின் வீட்டில் கொண்டாடப்பட்ட கணேஷோத்சவத்தில் ஸ்ரீ பால் கணேஷ்

சிவன் எதிர்பார்த்ததைவிட இந்த யுத்தம் கடினமாக இருந்தது. சிறுவன் தன் வீரத்தை காட்டினான். ஆனாலும் இறுதியில் சிவன் பாஷுபதாஸ்திரம் பயன்படுத்த, அந்தச் சிறுவன் தரையில் விழுந்தான். அவன் தலை உடம்பிலிருந்து பிரிந்து விழுந்தது. அப்போதுதான் பாஷுபதாஸ்திரத்தின் ஒலியை அறிந்து பார்வதி வெளியில் வந்தாள். தன்னால் உருவாக்கிய மகனை அந்த நிலையில் பார்த்ததும் அழத் தொடங்கினாள்.

அந்த சிறுவனை இப்படிப் பார்வதியுடன் நடத்தியதற்காக பார்வதி சிவனை கடுமையாக விமர்சித்தாள். சிவனுக்கே அந்த நடந்ததற்காக வெட்கமாயிற்று. பார்வதியின் தாய்மையின் கோபம் வெறிச்சிலையைப் பெற்றது. பார்வதி ரணச்சண்டி ஆகி நின்றாள். இந்த சூழ்நிலையை பார்த்த தேவர்கள், தேவகுரு ப்ருஹஸ்பதியிடம் சென்று உதவி கேட்டனர். அவர் சிவனிடம், சிறுவனுக்கு மீண்டும் உயிர் கொடுக்கும்படி கூறினார்.

சிவன் உடனே சம்மதித்தார். அதன்பின் பார்வதியின் கொதிப்பு மெதுவாக குறைய ஆரம்பித்தது. சிவபெருமான் தனது கணங்களை அழைத்து, "வந்தவுடன் சாகும் குழந்தையின் தலை எதுவாயிருந்தாலும் எடுத்து வாருங்கள்" என்று கட்டளையிட்டார். அவர்களால் கொண்டுவரப்பட்ட தலையானது ஒரு யானைக்குழந்தையின் தலையாய் இருந்தது. அதை உடனடியாக அந்த சிறுவனின் உடம்புடன் இணைத்துவிட்டால் மட்டுமே அவனை உயிரோடிருக்கச் செய்ய முடியும் என்பதை உணர்ந்து, சிவன் அந்த யானைமுகத்தைக் சிறுவனின் உடலில் இணைத்தார். விநாயகர், இப்போது 'கஜமுகன்' ஆகி மீண்டும் உயிர் பெற்றார்!

இந்தக் கதையை நம்மில் பலர் ஆண்டுக்கணக்காக பக்தியோடு கேட்டுக்கொண்டு வந்திருக்கிறோம். விநாயகர் ஏன் யானைமுகம் கொண்டவர் என்ற கேள்விக்குச் சரியான பதில் இதிலிருந்து கிடைக்கிறது. ஆனால் இதைவிட முக்கியமாக, மனித வாழ்வில் மிகவும் முக்கியமான மூன்று தத்துவங்கள் இந்தக் கதையில் உள்ளன.

பார்வதி என்பவர் இந்த பிரபஞ்சத்திலுள்ள "த்ரவிய சக்தி"யைச்象சிப்பவர்—அதாவது உமா. த்ரவியம் என்பது பஞ்சபூதங்களிலிருந்து உருவாகும் ஒவ்வொரு பொருளும். பார்வதியின் வாசனை லேப்பம் என்பது அதன் விளைவு, அதாவது ‘குணம்’. ஒவ்வொரு பொருளும் தன் குணத்தின் வழியே மற்றவற்றை பாதிக்கிறது. அந்தக் குணங்களின் சக்தியை ‘குணம்’ அல்லது ‘கனப்ராணன்’ என்று கூறுகிறோம். அதனால் விநாயகர் இந்த பிரபஞ்சத்தின் கனப்ராணன் என்கிறார்.

மாகி கணேஷோத்சவத்தின் போது, பக்தர்கள் விநாயகப் பெருமானை அன்புடன் வழிபடுகிறார்கள்.

மனித வாழ்க்கையில் மூன்று முக்கியமான பொருட்கள்—மூச்சு, நீர், உணவு. இவையின்றி வாழ முடியாது. மனித மனம் கூட சிறு, பெரு ஆகிய குணங்களின் விளைவாகவே செயல்படுகிறது. சில குணங்கள் நம்மை நல்லபடியாக முன்னேற்றம் செய்யும்; சில குணங்கள் நாம் விழக்கூடிய பாழுக்கு இழுத்துச் செல்லும். அந்தக் கெட்ட விளைவுகள்தான் 'விக்னங்கள்' என்று அழைக்கப்படுகின்றன.

விநாயகர் பிரபஞ்சத்தின் நித்திய கனப்ராணன் என்பதால், அவன் மனித வாழ்க்கையில் உள்ள வித விதமான விக்னங்களை நீக்க இப்போதும் தயாராகவே இருக்கிறான். ஒவ்வொரு பொருளும் அதன் குணத்தின் வழியே இயங்குகிறது. இந்தக் குணங்களை மாற்றும் சக்தி விநாயகரிடம் இருக்கிறது. ஆனால் விநாயகர் ஒரு நல்ல குணத்தை கெட்டதாக்க மாட்டார்—பழுதானவற்றை நல்லவற்றாக மாற்றும் பணிதான் அவனுடையது. அதனால் தான் அவன் 'விக்னநாசகர்', 'மங்களமூர்த்தி' என உலகமெங்கும் வழிபடப்படுகிறார்.

விநாயகரின் பக்தியால் மனிதன் தன் வாழ்க்கையிலுள்ள தீய குணங்களின் தாக்கத்தை தவிர்க்க முடியும். அதனாலேயே விக்னங்களும் தவிர்க்கப்படலாம். சன்த் ராமதாஸ்ஸ்வாமிகள் கூறியதுபோல்—

“கணாதீசன், அனைத்து குணங்களுக்கும் ஈஸ்வரர்.”