Tamil-சத்குரு ஸ்ரீ அனிருத்த பாப்பு ப்ளாக்

சத்குரு ஸ்ரீ அனிருத்த பாப்புவின் அன்றாட மராத்தி தினசரி பிரத்யக்ஷ பத்திரிகையில் (15-12-2006) வெளிவந்த தலையங்கம்

"மலையைத் தாங்கும் பார்வதி தேவி பூமியின் திரவ வடிவமாகும். அவள் சைத்யன்யம் வெளிப்பட ஆதாரமாக இருக்கும் ‘திரவ்ய சக்தி’ (திரவ்யம் என்றால் பௌதிகப் பொருள்) ஆவாள். இந்த திரவ்ய சக்தியின் உதவியின்றி, சைத்யன்யத்தின் வெளிப்பாடுகள் வெளிப்பட முடியாது. மேலும் சைத்யன்யம் இல்லாமல், திரவ்ய சக்திக்கு அஸ்வித்வமே இல்லை. இதன் பொருள், திரவ்ய சக்தி அந்த மூல சைத்யன்யத்திலிருந்து தோன்றுகிறது மற்றும் ஸ்தூலத்வத்தை நோக்கி பயணிக்கிறது. எனவே, இந்த சக்தியின் திரவ வடிவம் ஜகன்மாதா பார்வதி, அதே நேரத்தில் அதன் முழு ஸ்தூல வடிவம் பூமி. எனவே, அத்தகைய பார்வதியின் மகனான கணபதி, திரவ வடிவில் முழு பிரபஞ்சத்தின் திடமான உயிராகவும், நுட்பமான வடிவத்தில் ஒலியாகவும், ஸ்தூல வடிவத்தில் உச்ச பகவான் மகாகணபதியாகவும் இருக்கிறார்.

உண்மையில், முழு பிரபஞ்சமும் 'பிரணவ' (ஓம்) ஒலியில் இருந்து வெளிப்பட்டது. 'பிரணவ'த்தின் ஒலி ஒலிக்கத் தொடங்கியதும், நிர்குண நிராகார பிரம்மாவிலிருந்து சகுண சாகார விஸ்வரூபம் தோன்றத் தொடங்கியது. இந்த 'ஓம்காரத்தின்', அதாவது மூல ஒலியின், தற்போது பிரபஞ்சத்தில் உருவாகும் ஒவ்வொரு ஒலியுடனும் உள்ள தொடர்புதான் ஸ்ரீமகா கணபதி. மனிதர்கள், தங்களின் நுண்ணறிவு மற்றும் சிறப்பு ஒலி அடிப்படையிலான தொடர்பு சக்தி - மொழி - இவற்றின் உதவியால், எண்பத்து நான்கு லட்சம் யோனிகளுக்கு மேலாக தங்கள் மேன்மையை வளர்த்துக் கொண்டுள்ளனர். ஒவ்வொரு மனித வளர்ச்சிக்கும் தொடக்கத்தில் இந்த தொடர்புத் திறமை, அதாவது மொழி அறிவியல் உள்ளது. மேலும் இந்த மொழி அறிவியலின் அனைத்து மூலங்களும் மகாகணபதியின் குணங்களிலிருந்தே வெளிப்படவும், நிரூபிக்கப்படவும், அடையப்படவும் முடியும்.

மாகி கணேஷ் உற்சவத்தில் வீற்றிருக்கும் ஸ்ரீ பிரம்மணஸ்பதி.

மனித இனம் முன்னேறும்போது, அதன் புத்தியும் மனமும் அதன் சொந்த மொழி மற்றும் ஒலி அறிவியலின் அளப்பரிய முக்கியத்துவத்தைப் புரிந்துகொள்ளத் தொடங்கின. இந்த புரிதலில் இருந்துதான் ரிஷிகளின் ஆழ்ந்த சிந்தனை தொடங்கியது. எப்போதுமே புதிய ஞானம் கொண்ட இந்த ரிஷிகள், தங்கள் உற்றுநோக்கும் சக்தியின் உதவியுடன் செய்த சிந்தனையின் மூலம் ஒலியின் ஸ்தூல, சூட்சும மற்றும் திரவ இருப்பின் உணர்வைப் பெறத் தொடங்கினர், இறுதியில் 'ஓம்காரத்தை' அடைந்தனர். 'ஓம்காரத்தின்' 'தரிசனம்' கிடைத்தவுடன், ரிஷிகள் பரமாத்மாவின் சத்-சித்-ஆனந்த (இருப்பு-அறிவு-பேரின்பம்) தன்மையைப் புரிந்துகொண்டனர், இதனால் ஆன்மீகம் செழிக்கத் தொடங்கியது.

இந்த ஆன்மீகப் பயணத்தில், மூல சைத்யன்யத்திற்கும் திரவ்ய சக்திக்கும் மனிதர்களுக்கான தவிர்க்க முடியாத உறவு வெளிப்படுத்தப்பட்டது. மனிதனுக்குக் கிடைத்த உடல், மனம், மற்றும் புத்தி - இந்த மூன்று வாழ்க்கை தூண்களும் திரவ்ய சக்தியைச் சரியான முறையில் பயன்படுத்தாமல் சரியான வளர்ச்சியை அடைய முடியாது என்று ரிஷிகளுக்கு உறுதியானது. அதே நேரத்தில், மூல சைத்யன்யத்தின் ஆதாரம் இல்லாமல் திரவ்ய சக்தியைச் சரியான முறையில் பயன்படுத்த முடியாது என்றும் அவர்களுக்கு உறுதியானது. அதனால்தான், பண்டைய இந்தியப் பண்பாட்டில், பௌதிக வாழ்க்கை தொடர்பான அறிவியல்களும் ஆன்மீக அறிவியல்களும் ஒருபோதும் தனித்திருக்கவில்லை.

இந்த நுண்ணறிவுள்ள ரிஷிகள், ஆன்மீகத்தின் அஸ்திவாரம் இல்லாமல் பௌதிக அறிவை ஆக்கபூர்வமாகவும், படைப்புத்திறனுடனும் பயன்படுத்துவது சாத்தியமில்லை என்பதை முழுமையாகப் புரிந்துகொண்டனர். ஆன்மீகத்தின் ஆதரவு இல்லாத வெறும் பௌதிக அறிவியலின் முன்னேற்றம், பல அழிவுகரமான, நாசகாரமான மற்றும் அசுத்தமான சக்திகளையும் செயல்களையும் உருவாக்கக்கூடும். அதே நேரத்தில், ரிஷிகள் இதையும் முழுமையாக உணர்ந்தனர்: வெறும் ஆன்மீக சிந்தனை, மனனம் மற்றும் படிப்பு காரணமாக பௌதிக அறிவியல்கள் பலவீனமாகவும் வளர்ச்சியடையாமலும் இருந்தால், சரீரம் கொண்ட மனிதனின் உடல், மனம் மற்றும் புத்தியின் சரியான வளர்ச்சி சாத்தியமற்றது.

இந்த இரண்டு தத்துவங்களின் சமநிலையே மனித வாழ்க்கையின் வளர்ச்சிக்கும் மகிழ்ச்சிக்கும் ஒரு சூத்திரமாகும். இந்த முடிவு

உறுதியானது, மேலும் இந்த சூத்திரமே 'கணேச வித்யா' என்று அழைக்கப்பட்டது. மேலும் இந்த 'சமநிலை'க்கு சிவன்-பார்வதியின் புத்திரன், அதாவது கணபதி, என்ற பெயரும் கிடைத்தது.

சத்குரு ஸ்ரீ அனிருத்தாவின் வீட்டிற்கு ஸ்ரீ கணேஷின் வருகை.

வெளிப்பட்ட, உருவமுடைய பிரபஞ்சத்திற்குள் ஒவ்வொரு குணத்தையும் சமநிலைப்படுத்தும் சக்தியே மகாகணபதி. ஆகையால், அவர் 'குணேஷ்' (குணங்களின் அதிபதி) மற்றும் பல்வேறு கணங்களின் தொகுதிகளின் அதிபதி என்பதால் 'கணேஷ்' ஆவார்.

ஆன்மீக விஞ்ஞானத்திற்கும் பௌதிக விஞ்ஞானத்திற்கும் - அதாவது ஞானத்திற்கும் விஞ்ஞானத்திற்கும் - இடையிலான அடிப்படைச் சமநிலையே மகாகணபதி என்பதை உணர்ந்த பிறகு, அவரது பல்வேறு சூட்சும வெளிப்பாடுகளுக்கான தேடல் தொடங்கியது. இந்தத் தேடலின் போக்கிலேயே, பிராணமய உடலில் உள்ள மூலாதார சக்கரத்தில் கணபதியே ஆதிக்கம் செலுத்துகிறார் என்பது புலப்பட்டது. இவ்வாறு, கணபதி இந்தியச் சாஸ்திரங்களில் மூலாதார சக்கரத்தின் அதிபதியாக நிலைநிறுத்தப்பட்டார். மொழி அறிவியலையும் தொடர்பு அறிவியலையும் படிக்கும்போது, கணபதியின் மற்றொரு சூட்சும வடிவம் உணர்வுத் தளத்திற்கு வரத் தொடங்கியது, அது 'வாக்' (பேச்சு) மற்றும் புத்தியின் இயக்குநராகும். இதன் காரணமாக, ஸ்ரீ கணபதி அனைத்து வித்தைகளுக்கும் ஆதாரமாகவும், புத்தி அளிப்பவராகவும் சமூக மனதில் உறுதியாக நிலைபெற்றார்.

அன்றாட வாழ்வில் தொடர்ந்து எண்ணற்ற தடைகள், சிரமங்கள் மற்றும் நெருக்கடிகளை எதிர்கொள்ளும் மனித மனதின் 'தைரியம்', அதாவது பொறுமை, இந்த 'சமநிலையின்' ஒரு நுட்பமான வடிவமாகும். இந்த வடிவம் மனிதர்களுக்கு துன்பங்களில் இருந்து வெளிவர கற்றுக்கொடுக்கிறது என்பதை ரிஷிகள் உணர்ந்தனர், அதனால்தான் ஸ்ரீமகாகணபதியின் 'விநாயகர்' (தடைகளை நீக்குபவர்) வடிவம் உணர்வுத் தளத்திற்கு வந்தது. ராமதாஸ் சுவாமிகள், எளிய மற்றும் நேரடியான வார்த்தைகளில், அவரை இன்பத்தை அளிப்பவர், துக்கத்தை நீக்குபவர், மற்றும் தடைகளின் எந்த அறிகுறியையும் விடாதவர் என்று வர்ணித்துள்ளார்.

மூலாதார சக்கரத்தின் அதிபதி ஏகதந்த கணபதி என்று சத்குரு ஸ்ரீ

அனிருத்த பாபு விளக்குகிறார்.

ஸ்ரீமகாகணபதியின் இந்த லீலா-சுபாவத்தை அறிந்த பிறகு, அதை பயன்படுத்திக் கொள்ள ஒரு இணைப்புப் பாலத்தை கட்டியெழுப்ப வேண்டும் என்ற இயற்கையான விருப்பம் ரிஷிகளின் புத்தியில்

உருவானது. இந்த விருப்பத்தில் இருந்துதான் இந்த மகாகணபதியின் மந்திரங்களும் அதர்வசீர்ஷமும் உருவாக்கப்பட்டன.

ஒலிவியலில் உள்ள 'கணபதி' பீஜாட்சரம், கண (ஸ்தூல) மற்றும் திரவம் ஆகியவற்றுக்கிடையே சமநிலையை உருவாக்குகிறது என்பதை அனுபவத்தால் உணர்ந்து, 'கணபதி' கணேச பீஜ மந்திரமாக நிலைநிறுத்தப்பட்டது. மேலும் 'கணபதி' என்பதிலிருந்துதான் கணபதி என்ற பெயர் உருவானது. அதற்கு முன், இந்த வடிவமே 'பிரம்மணஸ்பதி' என்ற பரந்த பெயரால் குறிப்பிடப்பட்டது.

'பிரம்மணஸ்பதியிலிருந்து 'கணபதி' வரையிலான இந்த பயணம் ஒரு தெய்வத்தின் பயணம் அல்ல, மாறாக மனித விழிப்புணர்வின் பயணம். எனவே, அவர்கள் வேறுபட்டவர்களா அல்லது ஒன்றா என்ற விவாதமே எழ முடியாது. பெயர்களும் பெயர் மாற்றங்களும் மனித அறிவு வளர்ச்சியின் அந்தந்த நிலைகளின் இயல்பான விளைவுகளே, ஆனால் பெயர் ஒன்றே ஒன்றுதான். தலையங்கத்தின் இறுதியில், சத்குரு ஸ்ரீ அனிருத்த பாப்பு எழுதுகிறார்:

நண்பர்களே, சமநிலை மற்றும் இணக்கத்தன்மையின் அத்தியாவசியக் குணங்கள் இல்லாமல் மனித வாழ்க்கை உட்பட முழுப் பிரபஞ்சமும் இயங்க முடியாது. மனித வாழ்க்கையில் இந்த சமநிலையைப் பாதுகாப்பது தடைகளைக் களைய உதவும். இந்த சவால்களைச் சமாளிக்கும் வலிமை பிரபஞ்சத்தின் அடிப்படை 'சமநிலை' சக்தியிலிருந்து வருகிறது. அதனால்தான் இந்த தெய்வீக சமநிலையின் அடையாளமாக உள்ள விநாயகர், எல்லா நல்ல காரியங்களிலும் முதலில் வணங்கப்படுகிறார்.