சத்குரு ஸ்ரீ அனிருத்தரின் பக்தி உலகில் இருந்து - பார்வதி மாதாவின் நவ துர்கா வடிவங்கள் பற்றிய அறிமுகம் – பகுதி 2

←ಭಾಗ 1     ಭಾಗ 3 → 

சத்குரு ஸ்ரீ அனிருத்த பாப்பு தன்னுடைய ‘துளசிபத்திரம்’ என்ற தலையங்கத் தொடரில், 1382 மற்றும் 1383 ஆகிய இதழ்களில் 

எழுதுகிறார்: 

‘துளசிபத்திரம்’ - 1382 இலிருந்து:

சத்குரு ஸ்ரீ அனிருத்த பாப்பு தன்னுடைய துளசிபத்திரம்-1382 என்ற தலையங்கத்தில் எழுதுகிறார்,

 

லோபமுத்திரை மிகுந்த பாசத்துடன் ரிஷி கௌதமரைத் தன் அருகில் அழைத்து, அவருடைய நெற்றியில் வாஞ்சையுடன் முத்தமிட்டு, "அன்புள்ள கௌதமா! பிரம்மரிஷி கஷ்யபர் இப்போது சொன்னது போல், நீ ‘சூரிய ஒளி’ அறிவியலின் ஒரு சிறந்த விஞ்ஞானி. ஆனால் நான் உன்னிடம் ஒரு கேள்வி கேட்கலாமா?” என்று கேட்டாள்.

ரிஷி கௌதமர் உடனடியாக பணிவுடன் தலையசைத்து சம்மதித்தார். அப்போது லோபமுத்திரை அவரிடம், “நீ சூரிய ஒளி அறிவியலின் சிறந்த விஞ்ஞானி என்பதால், நீ அனைத்து விதமான சூரிய ஒளி கூறுகளையும் முறையாகப் படித்திருக்க வேண்டும். அப்படியானால், நீ சந்திர ஒளியையும் நிச்சயமாகப் படித்திருப்பாய், அல்லவா?” என்று கேட்டாள்.

ரிஷி கௌதமர், “ஆம், தாயே” என்று பதிலளித்தார்.

லோபமுத்திரை உடனடியாக அடுத்த கேள்வியைக் கேட்டார், “கௌதமா! சூரியனின் கதிர்கள் சந்திரனால் வெறும் பிரதிபலிக்க மட்டுமே படுகின்றன; ஆனால் அவற்றின் வெப்பம் முற்றிலும் மறைந்துவிடுகிறது. இது சந்திரனின் செயல். அப்படியானால், இதற்குப் பின்னால் உள்ள அடிப்படைக் கொள்கையையும், மூலக் காரணத்தையும் நீ கண்டறிந்துள்ளாயா?”

ரிஷி கௌதமர், “தாயே! நான் இந்தத் துறையில் இன்னும் ஒரு மாணவன் தான். 'சூரிய ஒளியிலிருந்து சந்திர ஒளி' வரையிலான இந்த அறிவியலை நான் இன்னும் முறையாகப் படிக்கவில்லை” என்று பதிலளித்தார்.

அதே கணத்தில், பார்வதி கௌதமரிடம், “குழந்தை கௌதமா! நீ மிகவும் புத்திசாலி, கடின உழைப்பாளி, நேர்மையான மாணவன், ஆசிரியர் மற்றும் விஞ்ஞானியும் கூட. 'சூரியனின் கதிர்கள் சந்திரனால் பிரதிபலிக்கப்படும்போது எப்படி மென்மையாகவும், குளிர்ச்சியாகவும், இனிமையாகவும் மாறுகின்றன' என்பதைக் கண்டறிவது உனக்கு மிகவும் அவசியம். இந்த ஆய்வை நீ முடித்ததும், உன்னுடைய குணத்தில் உள்ள உக்கிரம் மறைந்துவிடும், மேலும் உன்னுடைய ஒரே ஒரு தாமச குணம், அதாவது 'கட்டுப்பாடற்ற கோபம்,' இல்லாமல் போய்விடும். மேலும் இதை நீயாகவே கண்டறிய வேண்டும். ஏனென்றால், 'கண்டுபிடிப்பு' என்பது மனிதனை முழுமையை நோக்கி அழைத்துச் செல்லும் மிக முக்கியமான செயல்முறை ஆகும்” என்று கூறினார். 

இப்போது, லோபமுத்திரை மீண்டும் பேசத் தொடங்கினார், “இங்குள்ள சிறந்த பக்தர்களே! சாம்பவி வித்யாவின் இரண்டாவது படிநிலையில், 'நான் ஆதிமாதாவை மகிழ்விக்க வேண்டும், எப்போதும் மகிழ்வாக வைத்திருக்க வேண்டும், அதேபோல் நான் திரிவிக்ரமரின் சிறந்த சீடராகவும் நல்ல மகனாகவும் ஆக வேண்டும், எப்போதும் அவருடைய சேவையையே செய்ய வேண்டும்' என்ற இந்த ஆர்வம் தான் ஒரே வழி. 

ஸ்ரீதிரிவிக்கிரமலிங்கத்திற்கு அட்சதை அர்ச்சனை செய்யும் சத்குரு ஸ்ரீ அனிருத்த பாப்பூ.

திரிவிக்ரமரை நம் சத்குருவாகப் பெறுவதற்கு, இரண்டு விஷயங்கள் மட்டுமே அவசியம்: மிக உயர்ந்த 'மணித்வீப மந்திரம்' அல்லது 'ஸ்ரீ குருக்ஷேத்ரம் மந்திரம்' உச்சரிப்பது மற்றும் 'அம்பக்ஞ'னாக இருப்பது.

இந்த இரண்டாவது படிநிலையில் பல வருடங்கள் கடினமாக உழைக்க வேண்டும், அதன் பிறகுதான் சாம்பவி வித்யாவின் மூன்றாவது படி, அதாவது வகுப்பு, நமக்குத் திறக்கும்.

சாம்பவி வித்யாவின் இந்த முதல் இரண்டு வகுப்புகளின் (படிநிலைகளின்) அதிதேவதை சைலபுத்திரி பார்வதி.

பார்வதியின் இந்த ஒன்பது 'நவ துர்கா' வடிவங்கள் தான் சாம்பவி வித்யாவின் பதினெட்டு வகுப்புகளின் அதிதேவதைகள், அவை வரிசையாக அமைந்துள்ளன, மேலும் இதற்குப் பின்னால் ஒரு காரணமும், தத்துவமும் உள்ளது.

சாம்பவி வித்யா என்பது மனிதனின் வாழ்க்கையை முழுமையை நோக்கி அழைத்துச் செல்லும் ஒரு பரிணாம வளர்ச்சி. அது புரட்சி பாதையில் ஒருபோதும் பயணம் செய்யாது, மேலும் பக்தமாதா பார்வதியின் முழு வாழ்க்கையும் சாம்பவி வித்யாவின் ஒரு நேரடி உதாரணம் ஆகும்.”

சிவா-ரிஷி தும்புருவும், தேவர்ஷி நாரதரும் மிகுந்த பணிவுடன் தலைவணங்கி பிரம்மவாதினி லோபமுத்திரையிடம், “லோபமுத்திரை! தயவுசெய்து இன்னும் விரிவாக, பார்வதியின் சரித்திரம், இந்த நவ துர்கைகளின் வடிவங்கள், மற்றும் சாம்பவி வித்யாவின் பதினெட்டு வகுப்புகளுடன் அவற்றுக்குள்ள தொடர்பு ஆகியவற்றை விளக்கிச் சொல்வீர்களா?” என்று கேட்டனர்.

லோபமுத்திரை மகிழ்ச்சியான முகத்துடன், “ஆம், நிச்சயமாக. ஏனென்றால் அதைக் கற்றுக்கொள்ளாமல் சாம்பவி வித்யாவின் ஆரம்ப அறிமுகம் கூட முழுமையடையாது. 

சிறந்த பக்தர்களே!

'சதி' வடிவத்தில் தன்னை எரித்துக்கொண்ட பிறகு, இந்த சிவனின் பிரியையானவள் 'பார்வதி'யாக இமயமலையின் மகளாகப் பிறந்தாள், அதனால்தான் இவள் சைலபுத்திரி. இந்த சைலபுத்திரி ஒரு சிறந்த மகள். 'மகள்' என்ற முறையில் அவள் தனது தந்தை ஹிமவானுக்கும் தாய் மேனாவுக்கும் கொடுத்த முழுமையான இன்பம், உண்மையில் இந்த பிரபஞ்சத்தில் உள்ள ஒவ்வொரு குழந்தைக்கும் ஒரு சிறந்த உதாரணமாகும். மேலும் சாம்பவி வித்யாவை நாடுபவன், இரண்டாவது படிநிலையில் தன்னுடைய தந்தை திரிவிக்ரமரை மகிழ்விக்க வேண்டும். இந்த காரணத்தினால், சாம்பவி வித்யாவின் முதல் இரண்டு வகுப்புகளின் அதிதேவதை சைலபுத்திரி பார்வதி தான், அதாவது நவராத்திரியின் முதல் நாளின் - முதல் பகல்-இரவின் நாயகி.

இந்த சிறந்த மகளான சைலபுத்திரி பின்னர் அனைத்து நற்பண்புகளையும் கொண்ட மற்றும் சிறந்த கணவனைப் பெற, அதாவது பரமசிவன் அவளை ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும் என்பதற்காக தூய மனித முயற்சிகளாலேயே தவம் செய்ய அமர்ந்தாள். அவளுடைய இந்த வடிவம் 'நவ துர்கா பிரம்மசாரிணி' என்று அழைக்கப்படுகிறது, மேலும் அவள் சாம்பவி வித்யாவின் மூன்றாவது மற்றும் நான்காவது வகுப்புகளின் அதிதேவதை, அதாவது நவராத்திரியின் இரண்டாம் நாளின் பகல்-இரவின் நாயகி. 

ஏனென்றால் சாம்பவி வித்யாவின் மூன்றாவது மற்றும் நான்காவது படிநிலைக்கு (1) தனிமை, (2) தனது இஷ்ட தெய்வத்தின் மீது கவனம், (3) அவர்களுடைய பாதங்களில் முழுமையாகச் சரணடைவது, (4) அதற்காக எந்த தியாகத்தையும் செய்யத் தயார்நிலை ஆகிய நான்கு வழிகள் தேவை. இந்த நான்கு குணங்களும் பிரம்மசாரிணியைப் பற்றிய சிந்தனையாலும், பூஜையாலும் மனிதனுக்குக் கிடைக்கின்றன” என்று கூறினார்.

சிவா-ரிஷி தும்புரு மரியாதையுடன், “ஆனால் எந்த இஷ்ட தெய்வத்தை நாம் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும்?” என்று கேட்டார்.

இப்போது பிரம்மரிஷி யாக்ஞவல்க்யர் எழுந்து நின்று, “ஸ்ரீ சண்டிகா குலத்தில் உள்ள எந்த ஒரு தெய்வத்தையும் தன்னுடைய இஷ்ட தெய்வமாகத் தேர்ந்தெடுப்பதற்கு முழுமையான சுதந்திரத்தை ஆதிமாதா ஒவ்வொரு பக்தருக்கும் அளித்துள்ளார். எனவே, எந்த ஒரு தெய்வத்தை விரும்புகிறாரோ, எந்த ஒரு தெய்வம் தங்களுக்கு நெருக்கமாகத் தோன்றுகிறதோ, அதைத் தேர்ந்தெடுப்பதற்கு ஒவ்வொரு பக்தருக்கும் முழு உரிமை உண்டு. 'இந்த குறிப்பிட்ட தெய்வத்தைத்தான் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும்' என்று எந்த ஒரு விதியும் இல்லை” என்று கூறினார்.

தேவர்ஷி நாரதர் வழக்கம் போல் குறும்புத்தனத்துடன் பிரம்மரிஷி யாக்ஞவல்க்யரிடம், “ஒரு பக்தனின் முழு வாழ்க்கை யாகத்திற்கும் வழிகாட்டியாகவும், தானே திரிவிக்ரமரால் 'நித்தியகுரு'வாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட பிரம்மரிஷி யாக்ஞவல்க்யர், சாம்பவி வித்யாவைச் சாதனையாகச் செய்யும்போது தன்னுடைய இஷ்ட தெய்வமாக யாரைத் தேர்ந்தெடுத்தார்?” என்று கேட்டார்.

பிரம்மரிஷி யாக்ஞவல்க்யர் நாரதரின் குறும்புத்தனத்தை உணர்ந்து, மிகுந்த மரியாதையுடன், ஆனால் இன்னும் குழப்பமான பதிலைக் கொடுத்தார், “என்னுடைய இஷ்ட தெய்வத்தின் கதையை நீ இன்னும் பார்க்கவில்லை, அது உனக்கு விரைவில் தெரிய வரும். ஏனென்றால் உனக்கும் எனக்கும் இருவரும் பண்டாசுரன் பிறந்துவிட்டான் என்று தெரியும்.”

 சத்குரு ஸ்ரீ அனிருத்த பாப்பு தன்னுடைய துளசிபத்திரம்-1383 என்ற தலையங்கத்தில் எழுதுகிறார், 

பக்தமாதா பார்வதிக்கும் ரிஷி கௌதமருக்கும் இடையிலும், பின்னர் தேவர்ஷி நாரதருக்கும் பிரம்மரிஷி யாக்ஞவல்க்யருக்கும் இடையிலும் நடந்த உரையாடல், அங்கு இருந்த ரிஷிகுமாரர்களுக்கும் சிவகணங்களுக்கும் தெளிவாகக் கேட்டது; ஆனால் அது அவ்வளவு தெளிவாகப் புரியவில்லை. ‘பண்டாசுரன் பிறந்துவிட்டான்’ என்ற பிரம்மரிஷி யாக்ஞவல்க்யரின் வார்த்தைகளால் அனைவரும் ஆச்சரியமடைந்தனர்.

அவர்களுடைய பதட்டத்தைப் பார்த்து, பக்தமாதா பார்வதி தானே மீண்டும் பேசத் தொடங்கினார், “பக்தர்களே! பண்டாசுரன் பற்றிய எண்ணங்களையும், ஆர்வத்தையும் மனதில் இருந்து எடுத்துவிடுங்கள். ஏனென்றால் பண்டாசுரன் பிறந்துவிட்டாலும், அவன் இன்னும் எந்த ஒரு செயலையும் தொடங்கவில்லை. பண்டாசுரனுடன் போர் நடக்கத்தான் வேண்டும் என்று நான் உங்களுக்கு சொல்கிறேன். ஆனால் அது தொடங்குவதற்கு முன், சாம்பவி வித்யாவை நீங்கள் அனைவரும் புரிந்துகொள்வது மிகவும் அவசியம், மேலும் நம்மிடம் நிறைய நேரமும் இருக்கிறது.

'சிவா-திரிபுராசுரப் போர்' எப்படி சாம்பவி வித்யாவின் கதையாக உள்ளதோ, அதேபோல் 'பண்டாசுரனுடனான போர் மற்றும் அவனைக் கொல்வது' என்பது மனித வாழ்க்கையில் சாம்பவி வித்யாவின் நேரடிப் பாதிப்பையும், அதன் செயலையும் பற்றிய கதை வடிவமாகும்.” 

பக்தமாதா பார்வதியின் இந்த வார்த்தைகளுடன் அங்குள்ள அனைவரின் மனமும் மீண்டும் அமைதியானது, அவர்கள் மீண்டும் லோபமுத்திரையை நோக்கித் திரும்பி, அவள் அடுத்து என்ன சொல்கிறாள் என்பதைக் கவனமாகக் கேட்க அமர்ந்தனர்.

பிரம்மவாதினி லோபமுத்திரை ரிஷி கௌதமரை நோக்கிப் புன்னகையுடன், “அன்புள்ள குழந்தை கௌதமா! நீ 'சூரிய ஒளியிலிருந்து சந்திர ஒளி' வரையிலான இந்த பயணத்தைப் பற்றிப் படிக்கப் போகிறாய், அதன் மூலமே மூன்றாவது நவ துர்கா 'சந்திரகனட்டா' தான்.

இந்த சந்திரகனட்டா பார்வதி' நவராத்திரியின் மூன்றாவது பகல்-இரவின் நாயகி. இவளுக்குப் பத்து கைகள் உள்ளன, மேலும் அவள் தன் தலையில் ஒரு பிறை சந்திரனை, அதாவது ஒரு சுத்தமான அஷ்டமி சந்திரனை, ஒரு மெல்லிய மணியாகப் பயன்படுத்துகிறாள். அவளுடைய இந்தச் சந்திரன் வடிவ மணியிலிருந்து வெளிப்படும் ஒளி ஒரு ஒலியின் வடிவத்திலும் இருக்கும், மேலும் இந்த மணியால் ஏற்படும் ஒலியானது ஒளி அலைகளால் ஆனது.

இத்தகைய இந்த மூன்றாவது நவ துர்கா சந்திரகனட்டா, ஒலி மற்றும் ஒளி என்ற இந்த இரண்டு அடிப்படை வெளிப்பாடுகளை ஒன்றுபடுத்துபவளும், அவற்றின் ஒற்றுமையைக் காட்டுபவளும் ஆவாள்.

ஒளி கதிர்களின் வேகம் ஒலி அலைகளின் வேகத்தை விட பல மடங்கு அதிகம். ஆனால் இந்த நவ துர்கையின் இந்தச் சந்திரன் வடிவ மணி, ஒளி அலைகளையும் ஒலி அலைகளையும் ஒன்றிலிருந்து மற்றொன்றாக எளிதாக மாற்றுவதை (Transformation) ஏற்படுத்தும் ஒரே கருவியாகும்.

மேலும் இந்த விஷயம் அனைத்து பக்தர்களுக்கும் மிகவும் முக்கியமானது, எப்போதும் நினைவில் வைத்திருக்க வேண்டும். ஏனென்றால் ஒரு மனிதனுக்கு சண்டிகா குலத்தின் மீது எந்த அளவுக்கு நம்பிக்கை இருக்கிறதோ, அதே அளவுக்கு இந்த சந்திரகனட்டா நவ துர்கா அவருடைய வாழ்க்கையில் சுறுசுறுப்பாக செயல்படுவார். அதன் பிறகு, இவளால் தான் அந்த பக்தனின் பிரார்த்தனையின் ஒலி ஒளி அலைகளின் வேகத்தில் பயணிக்கிறது, மேலும் அவருடைய பிரார்த்தனையின் பலனும், அதாவது சண்டிகா குலத்தின் வரமும் அதே வேகத்தில் அவரிடம் வந்து சேருகிறது.

ஆனால், 'எனக்கு உன் மீது முழு நம்பிக்கை இருக்கிறது' என்று வெறும் வாயால் சொன்னால் மட்டும் போதாது, அது உங்களுடைய செயல்களிலும் வெளிப்பட வேண்டும். சாம்பவி வித்யாவின் ஐந்தாவது மற்றும் ஆறாவது வகுப்புகள், அதாவது படிநிலைகள், உங்கள் செயல்களாலும், கீழ்ப்படிதலாலும் உங்கள் நம்பிக்கையையும், விசுவாசத்தையும் நிரூபிக்கும் படிநிலைகள் ஆகும்.

எனவே, சாம்பவி வித்யாவின் 5வது மற்றும் 6வது படிநிலைகள் நம்பிக்கை-நடத்தை மற்றும் விசுவாசம்-நடத்தை பற்றியவை, மேலும் இந்த இரண்டு வகுப்புகளுக்கும் தலைவி 'நவ துர்கா சந்திரகனட்டா' தான்.

இந்த இரண்டு படிநிலைகளும் ஒரு பக்தனுக்கு மிக முக்கியமான விஷயத்தை வழங்குகின்றன - பொறுமை (சபூர்). இந்த பொறுமை இல்லாமல் மனிதனின் வாழ்க்கை வெறுமையாகிவிடுகிறது. பொறுமையின்மை காரணமாகவே ஒரு மனிதன் தவறான பாதையில் தொடர்ந்து செல்கிறான், தன்னுடைய அகங்காரத்தை வளர்த்துக் கொள்கிறான், மோகத்தில் சிக்கிக் கொள்கிறான், மற்றும் சரியான திசையைத் தவறான திசை என்று நினைத்துக்கொள்கிறான்.

ஒரு பக்தன் தன்னுடைய இஷ்ட தெய்வத்தைப் பற்றி சிந்தித்து, பாடி, பூஜித்து, அவருடைய நாமத்தை உச்சரித்து, அவருடைய புகழைப் பாடி, தன்னுடைய நம்பிக்கையைச் செயல்களால் வெளிப்படுத்திக்கொண்டே இருந்தால், இந்த நவ துர்கா சந்திரகனட்டாவிடமிருந்து அவருக்கு அவ்வப்போது பொறுமை வழங்கப்படுகிறது, அதுவும் சந்திர ஒளியைப் போலவே மென்மையாகவும், அமைதியாகவும்.

பார்வதியின் இந்த வடிவம் தான் அவளுடைய சிவனுடன் நடந்த திருமணத்தின் போது வெளிப்பட்டது, அதனால்தான் சந்திரகனட்டா' தான் சிவனின் மனைவி பார்வதியின் நித்திய வடிவம். இந்த சந்திரகனட்டா' வடிவத்தில் இந்த பார்வதி பரமசிவனின் நித்திய மனைவியானாள். சிவன் அவளுடைய கையைப் பிடிக்கும்போது, அவள் ஒரு மென்மையான, அமைதியான, அழகான மற்றும் சாத்வீகமான சிரிப்பைச் சிரித்தாள்.

இந்த சிரிப்புதான் 'ஈஷத் ஹாஸ்யம்' என்று அழைக்கப்படுகிறது, மேலும் இந்த சிரிப்பிலிருந்துதான் முடிவற்ற பிரபஞ்சங்களில் புதிய புதிய நட்சத்திரங்கள் பிறந்து கொண்டே இருக்கின்றன, மேலும் ஒவ்வொரு நட்சத்திரமும் முதலில் முட்டையின் வடிவத்தில் இருக்கும். அதனால்தான் நான்காவது நவ துர்காவின் பெயர் 'கூஷ்மாண்டா' என்று அழைக்கப்படுகிறது, ஏனென்றால் ஒவ்வொரு பிரபஞ்சமும் முதலில் 'கூஷ்மாண்ட' வடிவத்தில் தான் இருக்கும்.

சாம்பவி வித்யாவின் 7வது மற்றும் 8வது வகுப்புகளின், அதாவது படிநிலைகளின் அதிதேவதை 'நவ துர்கா கூஷ்மாண்டா' தான். ஏனென்றால் 7வது மற்றும் 8வது படிநிலைகளில் ஒரு பக்தன் 'கர்ம தபஸ்யா' செய்ய வேண்டும், அதாவது மனித அளவில் புதிய கண்டுபிடிப்புகளைச் செய்து புதிய விஷயங்களை உருவாக்க வேண்டும். மேலும் நவ துர்கா கூஷ்மாண்டாவின் சக்தியின்றி எந்த ஒரு புதிய படைப்பும் சாத்தியமில்லை.

நவராத்திரியின் நான்காவது பகல்-இரவின் நாயகி இந்த 'கூஷ்மாண்டா நவ துர்கா' தான், அதனால்தான் ஒரு மனிதன் நவராத்திரியின் நான்காவது நாளில் ஒரு புதிய சுப காரியத்தைத் தொடங்கினால், அவனுடைய பணி எளிதாகிறது.

வாழ்க்கையில் ஏதாவது சிறந்த மற்றும் சிறப்பானதைச் செய்து காட்ட வேண்டும் என்ற விருப்பம் எந்த பக்தனுக்கு இருக்கிறதோ, அவன் நவராத்திரியில் நான்காவது இரவில் கண்டிப்பாக விழித்திருந்து ஆதிமாதாவின் நூல்களைப் படிக்க வேண்டும், மேலும் பகலில் அவளைப் பூஜிக்க வேண்டும்.

मराठी >> हिंदी >> English >> ગુજરાતી>> ಕನ್ನಡ>> తెలుగు>> বাংলা>> മലയാളം>>