சத்குரு ஸ்ரீஅனிருத்தரின் பக்திமயமான உலகத்திலிருந்து - அன்னை பார்வதியின் நவதுர்கா வடிவங்களின் அறிமுகம் - பகுதி 6

←ಭಾಗ4     ಭಾಗ 6 → 

 

 

மேற்கோள் - சத்குரு ஸ்ரீஅனிருத்த பாபுவின் தினசரி 'ப்ரத்யக்ஷ'வில் உள்ள 'துளசிபத்ர' என்ற ஆசிரியத்தலையங்கத் தொடரின் ஆசிரியத்தலையங்கம் எண். 1390 மற்றும் 1391.

சத்குரு ஸ்ரீஅனிருத்த பாபு துளசிபத்ர - 1390 என்ற ஆசிரியத்தலையங்கத்தில் எழுதுகிறார்,

பிரம்ஹவாதிணி லோபமுத்ராவின் பேச்சு நடந்து கொண்டிருக்கும்போதே, பிரம்மரிஷி காத்யாயனரின் மனைவி மஹாமதி 'க்ருதி' ('ராஜரிஷி'க்கு இணையாக 'ராஜயோகினி' என்பது போல, 'மஹரிஷி'க்கு இணையாக 'மஹாமதி') அங்கு ஓடி வந்தார். அவர் தனது தவத்திலிருந்து எழுந்து வந்திருந்தார்.

அவருக்கு தனது செல்ல மகளைப் பார்க்க வேண்டும். ஏனென்றால் தினமும் அவளைப் பார்ப்பது க்ருதியால் சாத்தியமில்லை - ஏனென்றால் அவர் 'பிரம்ஹவாதிணி' இல்லை.

க்ருதியின் ஆவலைப் பார்த்து பிரம்மவாதிணி லோபமுத்ரா புன்னகைத்து சொன்னார், "பாருங்கள்! கைலாசத்தில் இதுவரை இவ்வளவு சம்பவங்கள் நடந்துள்ளன. நவதுர்காவின் ஐந்து வடிவங்களும் வெளிப்பட்டன. ஆனால் அதனால்கூட இந்த மஹாமதி க்ருதியின் தவம் கலங்கவில்லை.

ஆனால், அவரது ஒரே செல்ல மகள் நவதுர்கா காத்யாயனி இங்கு வந்திருக்கிறாள், இந்த நிகழ்வு மட்டும் மஹாமதி க்ருதியை தவத்திலிருந்து எழுப்பியது.

ஓ மஹரிஷி பெருமக்களே! நான் உங்களுக்கு ஒரு கேள்வி கேட்கிறேன் - இப்படி தனது சொந்த உலகத்திற்காக தவத்தை முறித்துக் கொண்டு இங்கு வந்திருக்கும் இந்த மஹாமதி க்ருதி இப்போது 'பிரம்ஹவாதிணி' ஆக முடியுமா?

ஏனென்றால் இந்த தவத்தால்தான் அவர் பிரம்மவாதிணி ஆக முடியும், மேலும் இது சாட்சாத் ஆதிமாதா மற்றும் திரிவிக்கிரமரின் திட்டமாக இருந்தது."

மணித்வீபநிவாசினி ஆதிமாதா ஜகதம்பா மற்றும் சுயம்பகவான் ஸ்ரீ திரிவிக்கிரமர்.

அங்கு கூடியிருந்த அனைவரும் இந்த கேள்வியால் குழப்பமடைந்தனர். யாருக்கும் சரியான பதில் தோன்றவில்லை.

இதைப் பார்த்து பிரம்மவாதிணி லோபமுத்ரா சொன்னார், "அன்பு குழந்தைகளே! இதற்கு பதில் நமக்கு விரைவில் கிடைக்கும். நாம் சிறிது நேரம் காத்திருப்போம்."

மஹாமதி க்ருதிக்கு லோபமுத்ராவின் கேள்வி கேட்கவே இல்லை. க்ருதி அனிமிஷ நேத்ரங்களால் பகவதி காத்யாயனியை மட்டுமே பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்.

க்ருதி கைகளை கூப்பியிருக்கவில்லை.

க்ருதி தனது மகளை கட்டிப்பிடிக்க முன்னே செல்லவில்லை.

க்ருதி தனது மகளுடன் எதுவும் பேசவில்லை.

ஆனால் க்ருதியின் முகத்தில் மிகுந்த திருப்தி இருந்தது.

அதே நேரத்தில் பகவதி காத்யாயனி குழந்தை வடிவத்தை எடுத்து, சிங்கத்திலிருந்து குதித்து இறங்கி, ஓடிச் சென்று தனது மனித தாய் - க்ருதியின் மடியில் சேர்ந்தார்.

இப்போது க்ருதி பாலகாத்யாயனியை தனது அணைப்பில் இறுக்கமாக பிடித்துக் கொண்டார், தனது மகளின் கன்னங்களை மீண்டும் மீண்டும் முத்தமிட்டு, அவளது தலைமுடியின் வழியாக தனது கையை வருடிக் கொடுத்தார்.

பாலகாத்யாயனியும் 'அம்ப! அம்ப!' (என் அம்மா! என் அம்மா!) என்று மீண்டும் மீண்டும் சொல்லி, தாயின் மடியில் மிகுந்த திருப்தியுடன் ஓய்வெடுத்தார்.

ஆனால் ஒரு நொடியில் மஹாமதி க்ருதியின் கண்களிலிருந்து இரண்டு கண்ணீர்த் துளிகள் மட்டுமே விழுந்தன, அவற்றை உடனடியாக பாலகாத்யாயனி தனது தலையில் எடுத்துக் கொண்டார்.

அதற்கு அடுத்த நொடியில், ராஜரிஷி சசிபூஷணனின் வாழ்க்கையில் சிறிது நேரத்திற்கு முன்பு நடந்தது போலவும், அவர் 'பிரம்ஹரிஷி' ஆனது போலவும், ஏறக்குறைய அதேபோல நடந்தது.

அங்கு கூடியிருந்த பிரம்மரிஷிகளும் பிரம்மவாதிணிகளும் கைதட்டி, இந்த இணையற்ற தாய்-மகள் ஜோடி மீது பூ மழை பொழியத் தொடங்கினர்.

மற்றும் பகவான் திரிவிக்கிரமர் அறிவித்தார், "ஓ க்ருதி! நீ செய்து கொண்டிருந்த தவம், இப்போதுள்ள இந்த செயலுக்கு முன்பு மிகவும் அற்பமானது.

அதனால், நீ உன்னுடைய சொந்த உரிமையாலும், ஆதிமாதாவின் அருளாலும் 'பிரம்ஹவாதிணி' ஆகிவிட்டாய்."

அதே நொடியில் புதிய பிரம்மவாதிணி க்ருதியின் தலையை மகள் காத்யாயனி முத்தமிட்டார்.

அதே நொடியில் குழந்தை வடிவத்திலிருந்த காத்யாயனி அதாவது கன்யா காத்யாயனி தனது 'பகவதி' வடிவத்தில் சிங்கத்தின் மீது அமர்ந்திருப்பது போல தோன்றினார்.

மற்றும் புதிய பிரம்மவாதிணி க்ருதி உணர்வு பெற்று, இரண்டு கைகளையும் கூப்பி ஆறாவது நவதுர்கா காத்யாயனியின் ஸ்தோத்திரத்தைப் பாடத் தொடங்கினார்.

இந்த முழுமையான அழகிய விழாவைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்த அனைவரையும் பிரம்மவாதிணி லோபமுத்ரா உணர்வுக்கு கொண்டு வந்து பேசத் தொடங்கினார், "சாம்பவி வித்யையின் பதினோராம் மற்றும் பன்னிரண்டாம் படிகளில் (கட்சியில்) ஒன்பதாம் மற்றும் பத்தாம் படிகளில் அசுரர்களை விடுவித்த நம் மனதில் உள்ள வாத்ஸல்யம், அன்பு, அனுதாபம், இரக்கம், கருணை மற்றும் சுயநலமின்றி மற்றவர்களுக்கு உதவி செய்யும் க்ருதி இந்த குணங்களை ஊக்குவிக்க வேண்டும், அவற்றை வளர்க்க வேண்டும் மற்றும் இந்த அனைத்து தத்துவங்களும் நம் வாழ்க்கையின் இயல்பான பகுதியாக மாற தவம் செய்ய வேண்டும்.

மற்றவர்களின் மனதை தேவையில்லாமல் புண்படுத்துவது, மற்றவர்கள் மீது அனுதாபம் இல்லாதிருப்பது, இரக்கம் மற்றும் கருணையுடன் கூடிய செயல்களை செய்ய முடியாமல் இருப்பது, அவ்வாறு செய்யாதது போன்ற விஷயங்களை நிரந்தரமாக தியாகம் செய்ய வேண்டும்.

மற்றும் இவையனைத்தையும் நிகழ்த்துபவள் ஆதிமாதாவின் சக்தி அதாவது ஆறாவது நவதுர்கா காத்யாயனி.

அதனால்தான் அவள் ஒரு புனிதமான; ஆனால் சாதாரண பெண்ணின் வயிற்றில் பிறந்தாள் - அவளது பெயரே க்ருதி.

இந்த ஆறாவது நவதுர்கா காத்யாயனி பிரம்மவாதிணி க்ருதியின் மகள்.

ஆமாம்! காத்யாயனியின் பிறப்பின்போதும் க்ருதி பிரம்மவாதிணியாகவே இருந்தார்.

பிரம்மரிஷி காத்யாயனரின் தவத்திற்கு துணை சேர்க்க - அதாவது தனது வயிற்றில் பகவதி 'மகளாக' வருவதற்காக அவர் தனது 'பிரம்ஹவாதிணி' பதவியை கைவிட்டிருந்தார்.

ஓ மக்களே! 'புனிதமான, உயர்ந்த மற்றும் பொருத்தமான தாய்மை'தான் மிகப்பெரிய தவம்."

ஸ்ரீஅனிருத்தகுருக்ஷேத்திரத்தில் நவராத்திரியின் போது ஆதிமாதா அனசூயாவை வழிபடும் சத்குரு ஸ்ரீ அனிருத்த பாப்பூ.

பாபு மேலும் துளசிபத்ர - 1391 என்ற ஆசிரியத்தலையங்கத்தில் எழுதுகிறார்,

பிரம்ஹவாதிணி லோபமுத்ரா தாய்மையின் வாத்ஸல்யத்தை புகழ்ந்து கொண்டிருக்கும்போதே, அகஸ்தியரின் மகன் பிரம்மரிஷி கத் தனது மருமகள் க்ருதியிடம் வந்து நின்றார், மறுபுறம் கத்தின் மனைவி பிரம்மவாதிணி காந்தி என்பவரும் அங்கு வந்தார்.

பிரம்ஹரிஷி கத் மற்றும் பிரம்மவாதிணி காந்தி இருவரும் உணர்ச்சிவசப்பட்ட நிலையில் இருந்த தங்கள் மருமகளை மிகவும் அன்புடன் அருகில் அணைத்துக் கொண்டனர். பிரம்மவாதிணி காந்தி பிரம்மரிஷி கஷ்யபரின் மகள்.

காந்தி க்ருதியின் கையை தனது கையில் எடுத்துக்கொண்டு அவரிடம் சொன்னார், "என் மகளே! எனக்கு எட்டு மகன்கள் மட்டுமே பிறந்தனர், ஆனால் ஒரு மகளும் பிறக்கவில்லை. அதனால் மகளின் இன்பம் பெறும் ஆசை என் மனதில் எப்போதும் விழித்திருந்தது, இந்த ஆசையால்தான் நான் 'மஹாமதி'யிலிருந்து 'பிரம்ஹவாதிணி' ஆக முடியவில்லை, இதை எனக்கு அப்பா கஷ்யபர் மற்றும் அகஸ்தியர் இருவரும் சொல்லியும், என் மனம் மகளின் இன்பத்தை தியாகம் செய்ய சுத்தமாக தயாராக இல்லை.

ஆனால், என் மூத்த மகன் காத்யாயனருடன் உனக்கு திருமணம் நடந்ததும், நீ எங்கள் ஆசிரமத்தில் வாழத் தொடங்கியதும், அன்று முதல் நீ உன்னுடைய அன்பினால் எனக்கு மிகுந்த மகளின் இன்பத்தை கொடுத்தாய், அப்படி மகளின் இன்பத்தால் திருப்தியடைந்த நான் பிறகு 'பிரம்ஹவாதிணி' ஆனேன்."

இப்போது பிரம்மரிஷி கத் பேசத் தொடங்கினார், "ஓ மருமகள் க்ருதி! நீ உண்மையிலேயே பாக்கியசாலி, எங்கள் குலத்தையும் பாக்கியசாலியாக்கினாய்.

என் மகன் காத்யாயனா! உனது மற்றும் உன் மனைவியின் வாத்ஸல்ய பக்தி அளவற்றது; சொல்லப்போனால் இணையற்றது. யார் உங்கள் ஆராத்ய தெய்வமோ, அவரையே நீங்கள் 'மகள்' வடிவில் பெற்றிருக்கிறீர்கள், அவரை ஒரு குழந்தையைப்போலவே வளர்த்துக் கொண்டிருக்கும்போதே நீங்கள் இருவரும் அவரது வழிபாட்டையும் உறுதியாக செய்து கொண்டிருந்தீர்கள், இப்போதும் செய்து கொண்டிருக்கிறீர்கள்.

ஓ தந்தையே அகஸ்தியரே மற்றும் கஷ்யபரே! நீங்கள் மிகச் சிறந்தவர்கள். நீங்கள் மூத்தவர்கள். உங்களுக்கு இருவருக்கும் நன்றாக தெரியும், வாத்ஸல்ய பக்திதான் உண்மையான மதுர பக்தி, அப்படிப்பட்ட இந்த உண்மையான மதுர பக்திதான் எல்லா இடங்களிலும் பரவுவது, இது துவாபர யுகம் மற்றும் கலியுகத்தின் கட்டாயத் தேவையாகும்.

இதற்காக நானும் என் மனைவியும் ஏதாவது செய்ய விரும்புகிறோம். எங்களுக்கு சில உபதேசங்களையும் கட்டளைகளையும் கொடுங்கள்."

இப்போது பிரம்மரிஷி அகஸ்தியர் மற்றும் பிரம்மரிஷி கஷ்யபர் தங்கள் தங்கள் மனைவிகளுடன் தங்கள் தங்கள் குழந்தைகளின் பக்கத்தில் வந்து நின்றனர், அந்த நால்வரும் ஆதிமாதா ஸ்ரீவித்யா மற்றும் திரிவிக்கிரமரிடம் இதே கேள்வியை கேட்டனர்.

பகவான் திரிவிக்கிரமர் இப்போது ஒருமுக வடிவத்தை எடுத்து அந்த நால்வருக்கும் மிகுந்த பணிவுடனும் அன்புடன் சொன்னார்,

"உங்கள் நால்வரின் அறிவும் அளவற்றது, பக்தியும் அப்படித்தான்.

நீங்கள் ஏன் என்னிடம் இந்த கேள்வியை கேட்கிறீர்கள்?"

அந்த நால்வரும் ஒரே குரலில், ஒரே வாயால் பதில் சொன்னார்கள், "ஏனென்றால் நீங்களே ஒரே சிறந்த தாய் பக்தன்."

திரிவிக்கிரமர்: "ஆமாம், இருக்கலாம்! ஆனால் இதன் அர்த்தம் ஒன்றுதான்.

எனக்கு தாய் பக்தி எங்கிருந்து வந்தது, எப்படி வந்தது?

ஏனென்றால் உண்மையான மிகச்சிறந்த மற்றும் உச்சபட்ச வாத்ஸல்ய பக்தி என் தாயிடம் தான் உள்ளது.

அவர் என்மீது எவ்வளவு இயல்பான அன்பு வைத்துள்ளாரோ, அதே அளவு அன்பு ஒவ்வொரு உண்மையான பக்தனின் மீதும் உள்ளது, அதனால்தான் என் ஆதிமாதா சண்டிகா தான் வாத்ஸல்ய பக்தியின் அதாவது உண்மையான மதுர பக்தியின் ஒரே மற்றும் மூல ஆதாரம், அந்த ஆதாரத்தை சிவபத்னி பார்வதி முழுமையாக 'ஸ்கந்தமாதா' வடிவில் அருந்தும்போதுதான், ஸ்கந்தமாதாவிலிருந்து 'காத்யாயனி' என்ற ஆறாவது நவதுர்கா வெளிப்பட்டாள்.

ஓ ஆதிமாதே! ஓ மகிஷாசுரமர்த்தினி! ஓ மஹாதுர்கே! ஓ ஸ்ரீவித்யே! ஓ அனசூயே! நீயே இப்போது இந்த நால்வரின் கேள்விக்கு பதில் சொல்ல வேண்டும், இது எனது உன் பாதங்களில் தாழ்மையான பிரார்த்தனை."

பகவான் திரிவிக்கிரமரின் இந்த வார்த்தைகளுடன் ஆதிமாதாவின் 'அனசூயா' மற்றும் 'ஸ்ரீவித்யா' இந்த இரண்டு வடிவங்களும் ஒன்றிணைந்து, முதலில் அனைத்து ஆயுதங்களும் தாங்கி நின்ற அஷ்டாதசபுஜ மஹிஷாசுரமர்த்தினி தனது ஒளியால் பிரகாசிக்கத் தொடங்கினார், பகவான் திரிவிக்கிரமர் குழந்தை பாவனையுடன் ஓடிச் சென்று அவரது சேலையைப் பிடித்த நொடியில், மணித்வீபத்தில் சிம்மாசனத்தில் அமர்ந்திருந்த அஷ்டாதசபுஜ சண்டிகா 'மகிழ்ச்சியாகவும் அமைதியாகவும் புன்னகைத்துக் கொண்டு அமர்ந்திருப்பது, மற்றும் வாத்ஸல்ய அன்பு அவரது கண்களிலிருந்து வழிவது' போல தோன்றினார்.

ஆதிமாதா 'அஷ்டபுஜா'.

இப்போது அவர் பகவான் ஒருமுக திரிவிக்கிரமரின் தலையை தனது கையால் தொட்டதும், அவர் எட்டு வயது குழந்தை வடிவில் தோன்றினார், ஓடிச் சென்று அவரது மடியில் அமர்ந்தார்.

அவரைத் தடவிக் கொடுத்து இந்த சிதக்னிகுண்டசம்பூதா ஆதிமாதா பேசத் தொடங்கினார், "ஆமாம்! என் அன்பு மகன்களே மற்றும் மகள்களே! திரேதாயுகத்தில் இப்போது விரைவில் 'பரசுராமன்' மற்றும் 'ஸ்ரீராமன்' பிறப்பார்கள், இந்த இருவரின் குழந்தை வடிவ வழிபாடே அதாவது உண்மையான மதுர பக்தி பக்தர்களை ஈர்க்கும்.

பரசுராமனின் மற்றும் ஸ்ரீராமனின் பிறந்த நாளை அந்த இருவரின் குழந்தை சிலைக்கு வாத்ஸல்ய உபச்சாரங்கள் செய்து அதாவது பெயர் சூட்டுதல், தொட்டில், மடியில் தாலாட்டுதல், பெண் மற்றும் ஆண்கள் இருவரும் சேர்ந்து தொட்டில் பாடல் பாடுவது மற்றும் அவர்களின் குழந்தை சிலைகளின் அபிஷேக உபச்சாரங்களால் வழிபடுவது, பக்தர்களை பல பாவங்களிலிருந்து விடுவிக்கும்.

அதேபோல பரசுராமன் மீதான குழந்தை பக்தியை தீய புத்தி கொண்டவர்கள் மெல்ல மெல்ல மறைக்க முயற்சிக்கும்போது, அந்த துவாபரயுகத்தில் ஸ்ரீகிருஷ்ணன் பிறப்பார், குழந்தை வடிவில் எண்ணற்ற லீலைகள், விளையாட்டுகள் மற்றும் இனிமையான செயல்களை செய்வார், அவரே பிரேமரசம் ஆகிவிடுவார்.

அப்படிப்பட்ட இந்த மதுராதிபதி, கோகுலவாசி பாலகிருஷ்ணரின் பிறந்த நாளின் பெருமையை நான் அவரது சகோதரியாக இருந்து, 'விந்த்யவாசினி'யாக இருந்து அதிகரிப்பேன்.

கலியுகத்தில் ஸ்ரீராமரின் பிறந்தநாள் விழா பக்தர்களுக்கு பக்தியை வலுப்படுத்த உதவும், ஒவ்வொரு பக்தனும் ஸ்ரீகிருஷ்ணரின் பிறந்தநாள் விழாவை மிகுந்த அன்புடன் மற்றும் உற்சாகத்துடன் கொண்டாடி 'தூய்மைதான் பிரமாணம்' என்ற ரகசியத்தை சொல்லும் ஸ்ரீகிருஷ்ணரின் ராசலீலையை அவரது பிறந்த நாளில் கொண்டாடி உண்மையான மதுர பக்தியை நேரடியாக என்னிடமிருந்தே பெறுவார்கள்.

ஓ அகஸ்தியரே மற்றும் கஷ்யபரே! பிரம்மரிஷி காத்யாயனர் மற்றும் பிரம்மவாதிணி க்ருதி இவர்கள்தான் 'தசரதன்' மற்றும் 'கௌசல்யை' ஆகி ஸ்ரீராமனின் தாயும் தந்தையும் ஆவார்கள், இவர்கள்தான் 'வசுதேவர்-தேவகி' ஆகி ஸ்ரீகிருஷ்ணனின் தாய்-தந்தை ஆவார்கள், பிரம்மரிஷி கத் மற்றும் பிரம்மவாதிணி காந்தி 'நந்த-யசோதை' ஆகி என்னையே பிறக்கச் செய்வார்கள், ஸ்ரீகிருஷ்ணரின் குழந்தை லீலைகளின் இன்பத்தை அனுபவிப்பார்கள்.